Unutulmaz o an Şiiri - Belgin Turan

Yaşarken, tamda o anda
Öğrenmişsen o ‘anın’ özel olduğunu
Mertebe atladığına delalettir bu
Öyle dolu dolu yaşarsın ki,
Uçmasın istersin avuçlarından
Ne o an, ne o elin kavurucu sıcaklığı
Beynin, ruhun sarhoştur
Belki de ağlayasın gelir sevinçten.
Dışarıda varken deli hayranların
Sen illa da onu istersin
Kimbilir onu öbürlerinden ayıran nedir?
Anlaması mı seni fersah fersah,
Gönlünün en ince tellerine,
Dokunması mı seni incitmeden,
Bakışlarındaki derinliğin
Seni sürüklemesi mi yeni ufuklara,
Uzasın istersin zaman
Hatta belki de donsun.
Sıcaklığı sevginle yoğrulup
Akarken yüreğine
Şifa niyetine
Onunla dolar baktığın her yer
İçin, dışın o olur.
En mutlu an olarak
Yazılır zihnine, ruhuna, kalbine,
O kalp ki, zaten divane gibi atarken
Yetişmek mümkün olmaz hızına.
Safiyane bir tebessüm konar
En ciddi konuları anlatırken
Yüzüne.
İşte niyettir amacı farklı kılan
Binlercesi geçer o koltuklardan
Biri kazılır kalır hafızanda
Unutmak mümkün mü?
Hadi ben unuttum diyelim,
Hala,
Avuçlarım sıcaklığını,
Dudaklarım yakan buseni,
Gönlüm ‘seviyorum’ deyişini,
Gözlerinin dalışını gözlerime,
Şefkatle alıp gönlüne sarmanı,
Çocuklar gibi koruyup kollamanı,
Tenimde dolaşan nefesini,
Ben unutsam bende olanlar
Haykırır, unutmadım,
Unutamam o anı diye.

Belgin Turan 09/09/2009