_Nereye gidiyorsun? Daha kahvaltı bitmedi. Beni mi beğenmedin kahvaltıya mı? Yoksa üşüyor musun? Benden mi soğudun. İstersen ceketimi al .Gidiyor musun? Sen bilirsin. Neden konuşmuyorsun ?Söyleyecek sözün kalmadı mı? Hani sen şiirler yazardın. Dizeler mısralar ?Neden susuyorsun?
+Aslında söyleyecek çok şey var da seni sana nasıl anlatayım ben . Seni sana anlatmak için kelimeler yeter mi sanıyorsun. Konuşsana
_sen çok duygu yüklü bir kadınsın .Sen konuştuğunda ben kendimi çok özel hissediyorum. Kendimi bulurdum sözlerin de ve o sözlerin bana ilham olurdu çok zekice ve güzel sözler biliyor musun? Ben senin sayende şair oldum. Şiirler yazıyorum hep gönülden gönüle akabilen şiirler .Senin gözlerine bakıp ilham alıyorum. Aşık mıyım bilmiyorum ama ben şiirleri sadece aşık olduğumda yazabiliyorum.
+Ben şiir yazmayı bıraktım. Şiirlerde anlatamıyorum artık sana. Senin hasretin o kadar çok acı veriyor ki artık bana. Anlatamıyorum bir türlü
_biliyorum kapattın artık gönül kapını. Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni diye düşünüyorum.Ama yine de vazgeçmedim ben.Ne kadar uzak olursan ol aramızda ne kadar uçurumlar olursa olsun. Biliyor musun uyuyorum sensin aklımda uyanıyorum sen. seni düşünüyorum o senin gözlerini. Sen benim ölümümsün sen benim yaşama sebebimsin şimdi boş boş geziyorum ortalıkta ,aslında gururluyum ben ama gururumu yerle bir ettim senin için. Hatırlıyor musun dere kenarında kahvaltı yapmıştık. Çay içmiştik bardağın yarım kaldı ve bırakıp gittin.Hala saklıyorum o bardağı ,içim götürmüyor ama bakıp bakıp seni düşünüyorum. Ben neyim aşık mıyım ?Nasıl unutmuşum ben senin o bakışlarını sevdiğini .Doğru mu bu?
+Benim hatıralara ihtiyacın mı var sanıyorsun seni düşünmek için. Hiç aklımdan çıkmıyorsun ki. Günümde sen gecemde sen rüyalarımda sen. Sensiz seni düşünmeden bir anım bile geçmiyor ki. Resimlerine bile bakamıyorum özlemden. O resimlerine baktığımda beraber geçirdiğimiz saatler dakikalar saniyeler gözümün önünden bir film şeridi gibi geçip gidiyor. Unutabildin mi zannediyorsun .Hiç mümkün mü seni unutmak? Seni o kadar severken seni bırakıp gitmek kolay mı oldu zannediyorsun? Ama mecburdum gitmek seni ne kadar acı verse de mecburdum bırakıp gitmeye.
_Ben öyle bir yerdeyim ki şu anda, ne gidebiliyorum ne de kalabiliyorum. Akla kara'nın ortasındayım. Vazgeçemiyorum ama direniyorum. Siyahla beyazın arasındaki gri gibiyim. Ama gitsem hayatım kararacak.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta