Babam İbrahim UYAR,
Osman oğlu, 1313 (1897) doğumlu. Ölümüne üç gün kalmış. Bütün aile başındayız, bir ara babam, Pakize ablama çok tatlı bir tebessümle bakarak; “Kızım hazırlıkları tamamladınız mı? ”dedi. Ben de kendi kendime “Herhalde bahçe işlerini soruyor.” sandım. O arada ablam: “Ne hazırlığı baba? ” dedi. Babamın yüzündeki tebessüm daha da derinleşti ve belirginleşti. Yani o ifade biçimini anlatmak mümkün değil. “Kızım önümüzde Cumhuriyet Bayramı var; kefeni, diğer malzemeleri bulmak zor olur.” Aynı tebessümle ağabeyime dönerek “Sende mezar yerini ayarladın mı? ” dedi.
Biz de aman baba sen de nelerden
Bahsediyorsun öyle şeyleri aklına getirme,
Dedik fakat hazırlık da yaptık.
Babam 28-10-1984 ikindi ezanında,
Hakkın rahmetine kavuştu.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta