Unutulmayan Gülümseme Şiiri - Yusuf Uyar

Babam İbrahim UYAR,
Osman oğlu, 1313 (1897) doğumlu. Ölümüne üç gün kalmış. Bütün aile başındayız, bir ara babam, Pakize ablama çok tatlı bir tebessümle bakarak; “Kızım hazırlıkları tamamladınız mı? ”dedi. Ben de kendi kendime “Herhalde bahçe işlerini soruyor.” sandım. O arada ablam: “Ne hazırlığı baba? ” dedi. Babamın yüzündeki tebessüm daha da derinleşti ve belirginleşti. Yani o ifade biçimini anlatmak mümkün değil. “Kızım önümüzde Cumhuriyet Bayramı var; kefeni, diğer malzemeleri bulmak zor olur.” Aynı tebessümle ağabeyime dönerek “Sende mezar yerini ayarladın mı? ” dedi.
Biz de aman baba sen de nelerden
Bahsediyorsun öyle şeyleri aklına getirme,
Dedik fakat hazırlık da yaptık.
Babam 28-10-1984 ikindi ezanında,
Hakkın rahmetine kavuştu.
29-10-1984’de ebedî âlemine teslim ettik.
Ettik de babamın o tebessümle,
Metanetle söylediği o sözlere,
Hâlâ hayret ediyorum.
Allah rahmet etsin.