Unutulmayan Güller Şiiri - Ahmet Çetin 2

Ne kadar sessiz karanlık olsa da uzun geceler
Yerini mutlaka aydınlığa terk edecekler.
Yine bu sabah şafak attı ufukta güneş doğdu,
Öyle bir doğdu ki ruhumun derinliklerine
En güzel duygularım şahlandı yine,
Ve ben yine o şerefli üniformanın içinde
Her zaman hazırım halkımın hizmetine
Sabır ve sebatla yola devam..
Sessizce…
Gün oldu göz yaşlarımızı içimize akıttık
Kimine gül,kimine diken oldu şahin bakışlarımız
Aslanın yelesinde esen rüzgarla
Ebediyete uğurladık yaşlı gözlerle
Ve asla yılmadık.. Yıkılmadık
Unutmadık da
Nasıl unutulur bir günde tam yedi tabut
Çatal yürekli dağ gibi yiğitler
Hem al bayrak oldular hem bayraklaştılar.
Koklamaya kıyılmayan çiçekti onlar
Toprağa düştüler..
Ve şimdi
İrem bahçelerinde güldür onlar
Hubbul vatan minel iman.Vatan sevgisi imandan
Kurşun değil onlar göğsündeki madalyan
Teslim ettin kutsal emaneti gökyüzünde
Özgür uçan keskin bakışlı kartallara
Bu gözlerden bir şey kaçarmı
Meydanı bırakmadık hain çakallara
Tatlı tebessümlerde mutlu olmak
Bir ayna gibi o rengin beyzasını
Halka yaymak
Bu maksadı ilahiye inanarak
Mutlu olmak
Aldığımız bu kaynağı gelecek nesillere aktarmak
Huzur bulmak
Mührünü vurduk
Sonsuza kadar inanarak…