Bir minicik ev vardı,
Diğeriyle yanyana, başbaşa,
Omuz omza...
Arada bir çit tahtadan,
Ve ağaçlar...
Bakışlar vardı, içten, candan,
Çit üzerinden birbirine bakan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
İlk aşkını unutan,zaten aşktan anlamıyor demektir,değil mi?Saygılarla
ÜNAL BEŞKESE
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta