Unutulmak ne acı Şiiri - Abdullah Kaçmaz

١.
Gittin şimdi öksüz kaldı kar yağan istasyonlar
Ürpertiyor yalnızlık şimdi
Gecenin tenhasında figan düştü fiyakalı kentte
Bir dal kırıldı şimdi içimin semasında
٢.
Matem tutan kelebekler öldü prangalı baharda
Tomurcuklanan çiçeklerin hatır/na okudum yanık sesimden bir dengbej
Yaktığım dengbej parçalasın kulaklarını
Dökerken dengbeji dur diyemedim dilimdeki yorgun sözlere
٣.
loma lımın neke xezalamın diyerek yeltendim tan vaktine
Dini imgelerle süslediğim odama da anlatamadım derdimi
Attım içime
Herşeye rağmen nur kokuyor odamın çiçeği
٤.
Ben dağınık olsam da herşey yerli yerindeymiş onda
Gelseydin Haziran ayında ölürdük dünyaya
Serçeler de ölürdü
Ki yaşlandım , unutulmak ne acı , ya nasıl kıyarız gözlere