Unutulmak Şiiri - Yılmaz Tosun

birgün gelirde unuturmuş insan en sevdiği hatıraları bile...
diye yazmış şair...
unutmak unuta bilmek oysa o kadar zorki
unutulduğumu bilmek canımı yakıyor
yada kaderin elinde oyuncak olduğumu anlamak
ve koca bir yalan girdabında çevrilmek o yana,bu yana...
sabah güneşin doğmaması gibi,
seni görememek...
her an saatin durması,
gibi senin sevginden uzaklaşmak...
gözlerimi hiç kapatmazdım resmine bakarken.
tir tir titrerdim ellerini tutarken,
sebepsiz göç ederdim dünyadan,
gözlerine içine bakarken...
suya kanmadığım gibi doymazdım,
yanağına buse atarken...
şimdi öyle uzağımdasınki,
ne dünüm kaldı seni hatırlatan,
nede bu günüm olmayacak geçmişimi anlatan...
sen başka diyarda,
bense sensiz uzunca bir rüyada olacağım.
yanımda sensizlik arkadaşım olacak,
ama umutlarım olmayacak yarından.
çok geceler yine ağlayacağım hasretimden,
yada bir kaldırımda öleceğim kederimden.
ama hiç affetmeyeceğim,
düşüreceğim ismini dilimden...
gün olurda ararsın beni eski dost diye,
bağrında az acı hissetmezsin,
ve gözünün bebeğiyle gülersin,
şair hayalimi un ufak ettim diye...
ŞaiR HaYaLiM