Yazık geçip gitti yıllar bir yel gibi
Yapraklar döküldü, dallar kurudu
Dört duvar arasında yorgun bir adam
Bir akşamın ucunda birbaşına
Sustu yel, dindi yağmur, durdu kar
Şimdi yok,şimdi hiç yok, yok işte
Yaşarken vardı, o içten dostluklar...
Yavuz ERGÜN
2-Ocak–1992.
Erenköy-İst.
Kayıt Tarihi : 27.3.2009 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)