Unutulmak Şiiri - Leyla Altınbaşak

Sonsuz bir karanlığa girmekte ruhum
Ağır ağır silinmekte tüm hatıralar
Dost denilen insanlar neredesiniz?
Oysa şimdi yalnızlıktan başka kimim var.
gelin dostlarım; bir gece yarısı çalın kapımı
Yatağımın içinde, ölüm sessizliğinde
Ellerimde parçalanmış bir yürekle bulacaksınız beni.
Kapanmayan gözlerimin içindedir karanlıklar
Sormayın bu tuzlu damlacıkların nedenini.
Artık umudum kalmadı yaşamaktan,
Giderken; ne bakışlarımdaki çaresizlikten,
Nede korkunç gecelerden bir iz bırakacağım.
Geldiğinizde yalnızlığım karşılayacak sizleri,
Bana sormayın neler çektiğimi...
Söyleyemem dostlarım istesemde.
Sonsuz bir karanlığa girmekte ruhum,
Hani bir yerde herşey biterde....
Korkmayın beni korkutan ölüm değil.
'Unutulmak' adlı bir düşman var geride.