Unutulmak…
en acıdır belki de yaşanan
bir köşede,
boş bir saksı gibi
unutulu vermek...
ya da...
kullanılıp atılan kağıt mendil gibi
yalnızlığa terk edilmek...
(fırlatılı vermek)
unutulmak değil gücüme giden
birde sen unutulacak adam mısın?
deyişin;
beni kahreden…
Kayıt Tarihi : 11.11.2004 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
