Unutulmadık mı? Şiiri - Adem Eren

doğum ve ölüm arasına sıkışmışız
sabah ve gece arasıda olduğu gibi
ellerimizde hayallerimiz,sırtımızda anılarla
gidiyoruz son dediğimiz başlangıca

kırıp döküyoruz bazen nesneleri yada kalpleri
ama susturamıyoruz içimizdeki arsız dilleri
vazgeçemeyip acılardan,unutuyoruz güzellikleri
ve
gidiyoruz vakitsizce,bırakıp herşeyi

belki durmadan koşuyoruz,belkide koşmaktan yorulanlardanız
ama hepimiz çarpmadık mı? aşk denilen görünmeyen sağlam duvara
düşünmedik mi sabahtan akşamlara yada akşamdan sabahlara
kurmadık mı çalar hayallerimizi,beynimizin komidinlerinin üzerine
hissetmedik mi parmaklarımızın ucunda 'zippo'çakmak hızındaki ateşi
ve batmadık mı 'titanik'gibi,üzüntümüzden
içimizdeki buzullara çarparak

beklemedik mi bir haber,bir selam,bir mesaj
ve kudurmadık mı,yokluğudan,hasretinden
Dünya Onunla dolmadı mı hiç;
her yanda yok muydu O!
ve,nefret olmadı mı bütün sevgimiz
yağarken lapa lapa hoş ama sonra buz olan kar taneleri gibi
el freni bozuk araba gibi salmadık mı bayır aşağı kendimizi

öpüşmedik mi

sanki gökyüzünde yıldızlarla omuz omuzaymış gibi
haykırmadık mı doğadaki her varlığa SEVDİĞİMİZİ
ve
gençlerin yaşlıları,otobüslerin yolcuları
sanatçının şarkı sözlerini unuttuğu gibi
UNUTULMADIK MI
unutanımızı ASLA unutmadan