Yastığımın bir yanı hep boştu...
Masumiyetimden sırtımı dönmüştüm sana,
Nasıl olsa aynı sabaha uyanacaktık...
Aradan geçen bir mevsim vardı sadece.
İsminde tanıdığım hiç kimseye sen gibi seslenemedim.
Kimse anlatamadı gözlerinin anlattıklarını.
Hep merak ettim o şehirde ruhun ne âlemde...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta