Yastığımın bir yanı hep boştu...
Masumiyetimden sırtımı dönmüştüm sana,
Nasıl olsa aynı sabaha uyanacaktık...
Aradan geçen bir mevsim vardı sadece.
İsminde tanıdığım hiç kimseye sen gibi seslenemedim.
Kimse anlatamadı gözlerinin anlattıklarını.
Hep merak ettim o şehirde ruhun ne âlemde...
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta