Unutulma Hakkı Şiiri - Ali Sinkay

Damarlarımda usulca dolanıyorsun
Kalbimin çarpıntısından Belli içimdesin
Saat ikiye akıyor Sen kalbime giriyorsun
Kalbimi biraz gevşet çok yoruyorsun
Bir Virüs gibi yayılıyor öfke
An geliyor ellerimde ölüyorsun
Ne garip şey öğrenmek
Ve ne kadar garip ölebilmek
Varken yoksun öyle bir anda Apansız
Sen yokken de güneş doğacak
Ve ben yokken dönecek dünya yeniden
Kan Görecek sanki hiç doğmamış gibi
Unutulmayacak adlarımız.
Belki iki mezar kalacak yan yana
Belki o da kalmayacak sadece taşlarımız
Hani enerji hiç bir zaman kaybolmazdi
Hani sadece şekil değiştirecekti sevgimiz
Bir kelebeğin kanadında iki âşık olacaktık
Ne kadar Zamansız öldü
Ve ne çabuk büyüdü
Zamansız Doğan kelebek
Kış vakti dogmakta nereden çıktı
Ahir zamanda sevmek ne haddine
Yecüc Mecüc Her yanı Kaplamış iken
Karşımda duruyor yine insanlar
Ne mehdiliği belli ne deccalligi
En zoru da Zamansız Aşk değil mi
Züleyha Erken görseydi Yusuf'u
Ya da unut bunu
Züleyha evlenmeseydi tüccarla
Görebilir miydi Yusufu acaba
Belki de olması gereken olması gerektiği gibi
Belki de öylesine özel ve gizli ki
Unutmalı bütün dünya
ya da biz kullanmalıyız Unutulma hakkımızı