Unutuldun İşte Şiiri - Gökçen Uğur

Sessiz bir akşamın gölgelerinde kaldı adın,
Çıkmaz sokaklara yazılmış bir yalnızlık gibi,
Geçip giden günlerin ağırlığında eridi zaman,
Şimdi ne bir acı, ne de bir özlem bıraktın geriye.
Sana anlatmaktan daha kolaydır aşkımı anlatmak bir deliye.

Gözlerimdeki isyan, çoktan söndü,
Bir avuç külleri kaldı yaktığın yangının,
Eskiden seninle aydınlanırdı bu sokaklar,
Artık karanlıkta kayboldu tüm izlerin.
Yavaş yavaş siliniyor bendeki gizlerin.

Bir zamanlar yürekten gelen o ses,
Artık yankı bulmuyor boşlukta,
Dilimde kalan birkaç kırık kelime,
Hepsi birden sustu, anlamsızlaştı.
Aklımdan silinmen, bende çoktan kararlaştı.

Sen, unutulmuş bir kitabın sararmış sayfalarında,
Her hatırlayışta biraz daha silinen bir isim,
Ve ben, kayıtsızlığa bürünmüş bir rüzgar,
Ne sevdaya, ne hüzne dokunmadan geçen.
En çok da senden geçerken esen.

Bu satırlar da sana dair son iz,
Ne kadar uzağa savrulsan da,
Artık dönüp bakmam geriye,
Sen de yalnızca unutulmuş bir hayal olarak kal.
İşte bunlar, sana yazacağım son mısralar.