Adı Umut’tu
Doğar doğmaz kayıtlamışlardı
Yüreğini yoksulluğa
Garipliğinin ötesinde
Kimliğinin ne olduğunu bilmezdi
Ürkek bir tavşan gibi karnında
Açlığın büyük boşluğunu taşırdı
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Umut hep var
Umuda giden yollar dar
Ve yollarda kar
Çığ olup akar üstümüze
Özgürdür tutsaklıkla savaşan
Adı Kurban da olsa
Yıkılır birgün hoyrat kaleler
Koruyan tufan da olsa
Güller neden hep karanlıklarda açar?
Neden karanlıklar Güneş'ten kaçar?
Ve neden güvercinler uçar yüreğimizde?
Bu soruların yanıtıdır yarınlar
Barış ırmaklarıda paslanacak bir gün çelik alaşımlı kınlar
Yüreğinize sağlık öğretmenim...
En çok
Gözlerine gülmeyi öğretemediğine üzülürdü
Çünkü bakışlarında hep acının tarifi vardı
Ne zaman hayal odalarında gezinse
Yoksulluğu anons edilirdi
Ve yırtık pantolonu
Manşet atardı garipliğine
İmgeleriyle, konusuyla ve akıcı anlatımıyla güzel bir şiir okudum yüreğinizden dizelere dökülen.
Tebrik ediyorum duygulu yüreğinizi.
Saygıyla.
Yüreğine sağlık.Hayatın hiç kimseyi iptal etmediği günlerde de yazasın.Tebrikler,Saygılarımla
Adı her ne olursa mekanı kara olmasın diyorum. Tebrikler, sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta