Adı Umut’tu
Doğar doğmaz kayıtlamışlardı
Yüreğini yoksulluğa
Garipliğinin ötesinde
Kimliğinin ne olduğunu bilmezdi
Ürkek bir tavşan gibi karnında
Açlığın büyük boşluğunu taşırdı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
