Unutuldum Şiiri - Emrah Kurt

UNUTULDUM
Yalnız kaldın mı hiç bir başına
Kimseler oturmaz yanına
Allah ın bir kulu bile
Uğramaz sokağına

Dökerken gözyaşını
Ellerin arasındaki başını
Duvara vurarak anlarsın
Yalnızlığın manasını

Yıkıldı bütün benliğim
Zamansız unutuldum
Gözyaşı oldu gençliğim
Akarken kurutuldum

Bilir misin unutulmak nedir?
Dişleri arasında zamanın
Tadı aklında değildir
Kalpten verilen bir selamın

Bir karanlık gecedeyim
Sorulmaz oldu hatırım
Bitmemiş bir hecedeyim
Yarım kaldı her satırım

Terkedildin mi severken birini
Paylaşan oldu mu dertlerini
Yalvarsanda geridön geri
Boş çevirir ellerini

Unutuldum birden bire
Yakın dostlar tarafından
Fırlatıldım bir nehire
Sevenlerin insafından

Belki bende unuturum
Zaman içinde kendimi
Anılarla avuturum
Tek dostum yüreğimi

Unutuldum;
Eski sayfalar arasında
Bir gül yaprağı gibi
Unutuldum
İki mezar arasında
Ölü toprağı gibi
Hatıra gelmezcesine
Unutuldum ölüm gibi
✒Emrah İslam Kurt
1998/ Şebinkarahisar