Unutuldum Şiiri - Orhan Karataşgüler

Bir boşluk doğdu içime ilkin
Senden arta kalan son umutla giden
Sonra büyüdü
Arkandan öylesine çaresiz seyrederken gidişini
Habersizce uğurlarken havaalnından seni
Bir damla gözyaşıma mahkum bıraktın gittin
Ardından el sallarken dokunduğum cama
Unutuldum küçüldüm bir leke oldum

Günlerce savurdum yüreğimi
Aklıma gelmeyen başıma gelmişti bir kere
Ve ben geri döndürmeliydim
Pişmandım seni kaybedişime
Halbuki aylarca provasını yapmıştım
Seni aldatma ve kendimi terkettirme oyunun
Herşey istediğim gibi oldu geldin gördün ve gitttin
Avuçlarının içiyle ısınan ellerim
Boş duvarlara mecbur ben sana mecnun
Unutuldum yapayalnız işıksız bir odada

Bana gel dedikçe tüm yollar sana varırdı
Tüm ibreler şaşar aklım kaçardı
Dünyanın bir ucunda soluksuz kalsan bensiz
Öbür ucunda ben boğulurdum nefessiz
Sen bana tuzaktın
Kendi hatıralarımın içinde boğulurken
Duman oldum üfürdün son sigaranın izmaritinde
Unutuldum unuttun beni