Unutulduk der Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Yörük Unutulduk der
Nerede, yörükler, beyden dem vurur
Kendileri kayıp, unutulduk der
Toroslarda otlar, yeşilken kurur
Şu yörükler kayıp, unutulduk der

Ahırdan, besiden açmış muhabbet
Obadan, geyikten bahseder elbet
Apartmana girmiş, çökmüş nihayet
Her bir şeyi sayıp, unutulduk der

Marketten yumurta, hazır süt içer
Güllerin dibini, motorla biçer
Dağdan inmiş yörük, adamı seçer
Yaptığı çok ayıp, unutulduk der

Deveyi, biseyi, kenara itmiş
Eşek ile zivtin dönemi bitmiş
Dört çekere binip pazara gitmiş
Sırtını dayayıp, unutulduk der

Koyun, kuzu, oğlak, belgesel izler
Bıldırcın, kekliği, albümden gözler
Bak kepeneğini nerede gizler
Geçmişinden cayıp unutulduk der

Kuşyuvası, Gevne, Beyreli’den geç
Sarıçiğdem, sümbül, kekik, nane seç
Sosyal medyada ki, binlerce demeç
Sonra ayıplayıp, unutulduk der

Arslan, Alpaslan’ı tanımaz, bilmez
Kirini, tozunu, gözyaşın, silmez
Kalemle kâğıtsız, saha gezilmez
Yörük, dağı koyup, unutulduk der
Ahmet arslan hadimi…18225