Unutulduk Şiiri - Erol İspir

Unutulduk hey hat,
Unutulduk.
Zindansı bir karanlıkta yakamoz olduk.
Çırpınan dalgaların köpüğü gibi
Gün ışığında kaybolduk.

Dumanlar oldu mehtabımız,
Her köşesi damla damla.
Göz yaşı oldu mihribanımız,
Arıtıldık, saf taşlar gibi
Koca dağlar ardında kaybolduk.

Yine düşer bağrımıza sevgi.
Gök gürültüsü olsa her defaki.
Beklemez yaren beklemez bizdeki.
Bir deli kuşun kanadı gibi
Gök yüzünde uçarken vurulduk.

Sığmadı göğsümüze hazlarımız.
Coştuk, bir oldu canlarımız.
Haykırır hasreti kime sevdamız.
Bir elimizde dilimiz bir elimizde sazımız
Köhne kitaplararasında unutulduk.

(Baskil 1998)