Anıtlar dikildi kahramanlara, zaferleri hatırlansın diye…
Ama bir şey eksikti: kahramanların eşleri, yetim kalan çocukları, sessizce unutuldu.
Gözyaşları taşa kazınmadı, dualar havada kaldı.
Oysa onlar da bir parçasıydı savaşın,
Bir direniştiler, ama adı anılmadı.
Kayıt Tarihi : 3.5.2025 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!