Kahvemi yudumluyorum
Sabahın sıcak doyulmaz havasına inat mis gibi kokuyor
Dayanamayıp bir yudum çekiyorum içime...
Ne tat kalıyor damağımda ne de o büyü..
Unutmak istiyorum o ağzımı yakan kahveyi
O an o güzel tatını bile siliyorum kafamdan.
Az bir acı unutturuyor ikimizi bir nebzede.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Tebrikler bu anlamlı mükemmel harika şiirinizi yürekten kutlar şükranlarımı sunarım ilhamınız bol kaleminiz daim olsun şair Turan çeliker
Konu ve anlatım çok güzel. Finaldeki soru ise işin gerçeği. Düşünmeden atılan adımların sonucunda yaşanan hayal kırıklıklarını hatırlatıyor. Ve de tüm pişmanlıkları.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta