Unutulanlar Şiiri - Müjde Işıklar

Kahvemi yudumluyorum
Sabahın sıcak doyulmaz havasına inat mis gibi kokuyor
Dayanamayıp bir yudum çekiyorum içime...
Ne tat kalıyor damağımda ne de o büyü..
Unutmak istiyorum o ağzımı yakan kahveyi
O an o güzel tatını bile siliyorum kafamdan.
Az bir acı unutturuyor ikimizi bir nebzede.
Unutmak ve unutulmak bu kadar basit oluyor bizimle.
Bencilliğimiz sebebi kendi inançlarımız uğruna unuttuğumuz onca şey...
Bir zamanlar taptığımız şu an adını bile anmaktan ürperdiğimiz onca anı...
Size neyi hatırlatıyor?