Unutulanlar Şiiri - Nigar Adak

Köprü altında,
Küçük bir çocuk..
Ayakları çıplak,
Acıyor, üşümüş.
Kara yazısı,
o bebekken,
Cami avlusunda
Üzerine düşmüş...
Soruyor kendince,
Benim suçum ne?

Dört duvarı seyrediyor,
Gelen, giden yok.
Yıllarca sevgi dağıtmıştı,
Şimdi halini soran yok.
Huzurevinde mutsuz..
Oğlundan haber bekler,
Günü güne ekler,
Bayrammış ne fayda,
Yalnızlıkta
Keramet yok...

Tekerlekli sandalye,
Tek dostu...
Kendisini tanısalar,
Sevgisini paylaşsalar,
Engelli oldugu için
Ondan utanmasalar..
Oysa hayalleri var,
Gönlünde açan
Gülleri var...
Unutulanlar..

2003

Dikkat: Şiirlerimin hepsi noter tasdiklidir..! Şair adı olmadan alıntı yapılamaz..!