Abdullah der:-Düştüm umarsız derde,
Beni bekleyenim yoktur geri de,
Derdim çoktur bekliyorum ölmeyi,
Unutmuşum yaşamayı, gülmeyi.
Lekesiz çiçektim açmadan soldum,
Leyla'mı yitirdim bir Mecnun oldum,
Ağlamakmış kara yazgım, ağlarım,
Hak uğruna yüreğimi dağlarım.
Baki'dir evren'de tanrısal sevi,
Adanmış toprağa bütün can eviç
Kan ve güldür doğa, ölmeden yaşa,
İlginç bir düş yaşam, düşünmek boşa.
Tekmen! im üzülme! Zor Günler geçer
Emelin bağında sevgiler açar.
Kara bağrındaki buzlar da erir.
Mutluluk elini sana da verir.
Ellerim böğrümde kaldım umutsuz,
Nasıl yaşarım hep sevgisiz, susuz?
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 19:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!