Hani bir sabah uyansak karanlığa,
Deseler ki; unutmuş doğmayı güneş,
Mesela kızıla bulanmasa bir akşam,
Karanlık çökmeyi unutmuş diye haykırsa binlerce ben,
Ve melekler ilaha fısıldasa varlığını,
Cebrail’in taşıdığı en son mektup olsan hani,
Mikail uyuyorken doğsan-batsan, yağsan- essen,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta