Unutulan Sevginin Resmi Çıkıyor Gözlerim ...

Mutluluk, özlemlerimin avuç diplerinden akıyor.
gözlerimden dökülenlerle.
Ve sen, bahar yeli gibi sessizlikle bakıyorsun,
göz kapaklarımı oynatmalarıma.
SENİ SEVİYORUM DİYECEĞİNİ ZANNEDEREK KANIM DONUYOR.
UMMAN GİBİ BİR BEKLEYİŞ BU SESSİZLİK,
ve,
UNUTULAN SEVGİNİN RESMİ ÇIKIYOR gözlerimden.

Karanlık, gök kubbenin ışıkları altında alaca karanlığa dönüşüyor.
Saman yolu, göz kırpıyor,
birkaç yıldız kayıyor,
kayıplar evreninde kaybolarak.
VE, YOKLUĞUN SEVGİYİ PERİŞAN EDİYOR.
Bense göz kapaklarımın ucundaki kirpiklerimle,
maytap çaktırıyorum göz bebeklerime.

SENİN RESMİNİ DAĞITIYORUM, BEYNİMİN SONSUZ KUYTULARINDAN,
alarak savuruyorum gök yüzüne.
Ve,
GÖK YÜZÜ SEN DOLUYOR ODAMDAN FIRLAYARAK.

Gülen yüzlü bir maske takıyorum yüzüme,
altında için için gülmek,
mor salkımlı akasyaların altında,
düşler görmek istiyorum.

Bir kement atıyorum hilal olmuş aya,
gülen aya doğru gülümsüyorum.

Hayatı görüyorum bana doğru gülümseyen,
sevgiyi görüyorum,
koltuk altında değneklerle yürüyor.
Ve ben,
Sevmeyi yeniden öğrenmek istiyorum,
sahiplenmek istiyorum sevgiyi,
avuçlamak,
tutunmak,
gülmek,
sevinmek için.

Seni tutmak istiyorum,
yeniden sevgiyi görmek için.

Ve ben,
bu rüyadan uyanıyorum,
imkansız, imkansız diyerek.
Uçuşan, uçarken daireler çizmeye çalışan,
yarasaları kovalıyorum.

Geceleri uyandıranları uyandırıyorum,
öğrensinler diyorum uykusuzluğu,
bir bakınsınlar, görsünler uyuyamayanları.
Ve ben,
PEMBEMSİ EFLÂTUN KOKULARI ARASINDA ŞAFAK BEKLİYORUM.
Odam kırmızı gül kokuyor,
Ben korku kokuyorum, korkuyorum.
Huzursuzca, ellerimle gözlerimi kapatıyorum,
Seni kokmak istiyorum odamda.

Buğulu gözlerinden acılar dökülüyordu böğürtlen taneleri gibi kızıla dönüşen. Göz yaşları, göğsünde, ipek gömleğinin üstünde renk değiştirerek birikiyordu.
Gidiyorum diyemiyordu gözleriyle bile,
gideceğini bildiği halde.

“BANA BİR ŞEY OLURSA ÜZÜLÜR MÜSÜN” DİYORDU,
hani ölüm, ölüm gibi ayrılık diyordu. Ve sesi küçülerek yok oluyordu.
SESLER GÖZLERDE BİRİKİYORDU.

Çandarlı.