Unutmaz ekser insan, varsa şayet menfaat,
İnanmazsan bir dene, edip kula bir vaat!
Ya kalır yatılıda, ya gece düşer yola,
Bulunur mutlak orda, söze kala beş saat.
Beşer kuldur ihsana, virgül olur noktaya,
Büyük ise avantaj, ne ar kalır ne hayâ.
Deseler ki:”Merih’te miras kalmış(!) dedenden”
Gitmek ister acele, yoksa araç o yaya(!)
Hırsta yoktur üstüne, yutsa arzı tok olmaz!
Düşünmez ki bir dünya, tek kişiye hak olmaz.
“Samanyolu senindir”dese bir zat; inanır(!)
Tamah ile yalanın böylesinden şok olmaz.
Kâinatın tapusu, çıksa önce o ister(!)
Yüz evreni verseler, üstüne astar ister!
Hiçbir meyve ve mamul, aç gözünü doyurmaz,
Razı olmaz toptana, mutlaka mastar ister!
Üç gün yoktur beklide, özendiği şu hayat!
Sonsuz sanır gafletle, az ömrünü o heyhat!
Ecel her an bir yerde, tutar ense kökünden,
Gece ya da gündüzde, doluverir son miat!
En önemli randevu: Azrail le buluşma!
Unutturur bu işi, sırf dünyaya çalışma.
Nisyan verir bazen de: gaflet ile cehalet,
Yok, ölümden kurtuluş, hiç kaçmaya çalışma!
Hazır olmak evladır, randevuya her zaman!
Gençliğine güvenip deme:”daha var zaman! ”
Son saniye dolanda: tehir etmez o Mümit!
Ömür geçmişse boşa: sekeratın kor yaman!
Cihat ŞAHİN
08.09.2009-İZMİR
Kayıt Tarihi : 8.9.2009 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)