Unutulan Militan Şiiri - Ahmet Şefoğlu

Bir mısra süzülürdü
Yalancı masumluğundan
Eli kelepçeli adamlar kaçışırlardı
Kalın yağmur tanelerinde
Sessizlik çığlık çığlığa olurdu
Kulaklarımda
Yatağıma kan damlardı
Burnumun ucundan
Dayak yemiş gibi uyanırdım
Rüyamdaki kavgamdan

Bir şiir duyardım
Mısralarında sen olan
Yalancı masumluğundan
Arkanı dönüp gittiğinde
Yapayalnız bir militan bırakırdın
Gecenin karanlığında kaybolan
Elleri demir kelepçelerde
Yüzünde kelepçelerin soğuk demirleri değil
Terkedilmişliğin ağrısı dururdu
Arka sokaklarda bir ses duyulurdu
Sloganlar çınlardı
Boş sokaklarda
Bir ağabeyin kardeşini vurduğu
Haberi gelirdi önce
Kimsenin umurunda olmazdı
Bir ananın feryadı duyulurdu
Sitemler inletirdi
Çaresizliğin duvarlarını
Sitemse vurduranaydı

O an her şey dururdu
Bir ambulans sesinde
Ben şiirimizi okurdum
Sen arkanı dönüp giderken
Yağmurda bir militan ölürdü sonra
Bir defa vurulur
Bin defa ölürdü