Unutulan Şiiri - Efecan Özkurt

Korkularımızdan, yanlışlarımızdan kaça kaça
Eski kirli bir paspasın altına sakladık acımızı
Tüm o korkuları, kaygıları, doğruları, yanlışları
Dünde kaldı sevgiler, çoktan soldu yetiştirdiğimiz çiçekler

Anlamını yitirdi yaşam, kendi parmaklıklarımızın ardında geçer mi zaman?
Ateşle yanan kalplerimiz, bu anlamsız fırtınalarda buz tuttular
Parçaları birleştirmeye çalışırken, tüm o umutlar, çabalar soldular
Yaşanmışlıklarımızla birlikte tarihin tozlu raflarında kayboldular...