isterdi ki, kırk yılın başı
bir düğmenin uğradığı
bayramda veya düğünde
ortanca ilik kadar değer
kahverengi yelekte.
hatırlanmak bazen
ahşap kapılarda.
anahtarın döndüğü deliği
hissetmekti hiç kuşkusuz
bir yalnızın dileği.
ve yurtsuzun
gıpta ettiği mülk
kara karpuzun içinde
o kırmızı ülkedeki
beyaz çekirdeğin
küçücük oyuk yeri.
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 03:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Canalan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/09/unutulan-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!