Unutulan Şiiri - Fatma Avan Özdemir

yine bitiyor koca bir yıl hissettirmeden
acılarıyla,sevinçleriyle,zorluklarıyla,kolaylıklarıyla
bir yıl daha eksilirken bedenimizin kum saatinden
olgunlaşsın diye doldurduk ruhumuzun kum saatine
aldığımız dersleri,yaşadığımız deneyimlerimizden
nice duygular esti geçti yüreğimizden
nice düşünceler gelip geçti zihnimizden
unutuldu bütün ayrıntılar daha şimdiden
elimizde kalan ne?
etkisi kalmayan sorunlar mı?
önemi olmayan cevaplar mı?
sevinçler mi, acılar mı?
yolumuza ışık saçacak olan
ibret alabildiklerimiz kaldı elimizde
geriye kalan her şey yalan dolan
unutulur acılar,unutulur sevinçler
unutulur olaylar,unutulur mekanlar
unutulur insanlar...
sahi!
ne kadar çok insan unuturuz
unutulmaz ölünce toprak yığınları arasına bıraktıklarımız
unutulmaz çok uzaklarda olsalarda
gökyüzüne yıldız olarak astıklarımız,
ne kadar yakınımızda olurlarsa olsunlar
ne kadar çok şey paylaşılırsa paylaşılsın
insan yığınları arasına bıraktıklarımız oluyor hep unuttuklarımız