- Emin Akdamar'a
dalında unutulan kayısı
kurumayı beceremez tek başına
güneş tutulmasından
güneş tutulmasına dek sürüyor yaşam
giderek kararıyor orman
“bazen içi de güneşlenmek istiyor insanın”*
susmak
bağışlamak değil
bağışlanmak hiç
ama küsmek kader
ölümün rengini çağır
acının çevirisini
tüm dillerde
biri bende kalsın
bir de
dalında unutulan yemişler
(*) Emin Akdamar
(HAYAL Dergisi, Nisan-Mayıs-Haziran 2009, Sayfa 81)
(“ZERENZE - Likurga Susları”, Hayal Yay. Haziran 2009, Sayfa 46)
(Bireylikler Dergisi, Eylül-Ekim 2010, Sayı 34, Sayfa 25)
Kayıt Tarihi : 13.1.2011 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)