Unutuğun Yüzüm Olmasın Şiiri - Salim Erben

Unuttuğun Yüzüm Olmasın

Söndümü göğsünde yanan ateş
Yoksa yoksa harladımı
Gittiğin gördüğün yerlerde
Tutuşup yandımı bağrında
Senden hemen sonra kurudu
Susuz güller gibi bir yanım
Ah bu gece
Bu gece tutup öpebilseydim
Kahkahanı gülüşlerini
Başı boş dolaşan şuramda
İnce bir sızı varken
Uyandırsak mı
Çarparak bütün kapıları
Kutsal saydığmız aşkı
Sevdaya yelken mi açsak
Tuz basıp yaralı yanımıza
Demem oki sana
Yanmak için geldim dediğim de
Sakın
Unuttuğun yüzüm olmasın
Yağmursuz bulut gibi
Bu kadar erken gitmeseydin
Okşayarak kanadını kuşların
Yürekli sanmıştım kendi kendimi
Yanılmışım her yer kara kış
Her yanım üşüyor donuyor sanki
Bulut diyorum kara bulut
Döndükçe dönüyor başımızda
Varsın dönsün
Ondandır umut bekler gibi
Bekler toprak yağmurunu
Oysa
İblis bırakmaz fitne düşünceyi
Kanı sıcak çiçekli dalı gibi
Çoğalmışım sana bu yüzden
Kerem olmuşam ferhat olmuşam
Yayla güneşi gibidir çocuklar
Ondan alevlidir anaların bağrı
Hem yanık hem yaralı
Ömrüm gibi sevdim
Ömrüm gibi sevdim ben seni