Sustuysam,
Senin kendine bir şeyler araman haksızlık olurdu,
Basitleşmiş sevgi sözcüklerinin altında…
Kirlenmiş dudakların kendine söyleyeceği sözleri kulak ardı edip,
Kimsenin bilmediği bir benlikte kendimi dinliyorum…
Senin için kaybedilmiş bir savaştan geriye kalan tek şeydi,
Benim kimsesiz çocukluğumda büyüttüğüm umutlarım…
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
