Unutsa anam dünyaya geldiğimi
Babam unutsa hangi ismi verdiğini
Kendime bile unuttursam da kendimi
Yeter ki bir sen unutmasan beni
Unutsa yağmur, güneş değmese tenime
Rüzgar unutsa esmese gönül bahçeme
Unutsa ay mehtap doğmasa geceme
Yalan dünyaya unuttursam kendimi
Tutsak etsen canımı gönül hücrende
Beslesen sevdan ile beni yüreğinde
Saklansam iki kirpiğinin gölgesinde
Gözlerinde unuttursam kendimi
Göçmen kuşlar götürse çok uzaklara
Kapansa kapım cümle acılara
Bir daha kavuşmasam ayrılıklara
Derde, kedere unuttursam kendimi
Güfte olsam bestelensem aşk makamında
Kaybolsam kırık bir hikayenin satır aralığında
Yüzyıllık uykuya dalsam bir peri masalında
Ölüme bile unuttursam kendimi
Başımda bir mezar taşım olmasa da
Dua edecek tek bir dostum kalmasa da
Dünyadaki her nesneye kendimi unuttursam da
Bir tek sen! Sen unutmasan yeter bana..!
………………………………………..
“Unuttursam Kendimi”
Bu dizeyi duyduğumda bu şiiri yazmaya karar vermiştim
Teşekkürler Sevgi damlaları
Kayıt Tarihi : 22.6.2004 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
