Unutturmuyor Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Hangi yöne baksam sen duruyorsun,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.
Sokaklar caddeler hep sen kokuyor,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Kaldırımlarda ayak izlerin,
Vitrinlerde giysilerin,
Bahçede ektiğin çiçeklerin,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Ne kar ediyor sarhoşluk, nede sigara,
Geceler perde çekemiyor hatıralara,
İnceden kahkahan düşüyor sokaklara,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Ne zaman gitsem balık tutuyorsun saray burnunda,
Sülyetin düşüyor boğazın gerdanına,
Binemez oldum gemiye vapura,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Martıların çığlığında yankılanıyor ismin,
Sanki her durakta otobüs beklersin,
Aynı anda şehrin her yerindesin,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Ne çok yaşamışız meğer seninle,
Nüfuz edip kalmışsın İstanbul'un her yerine,
Sanki seni koymuşlar kız kulesine,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Meydanları parkları, sarmaş dolaş aşıkları,
Şiirleri şarkıları, gülhanede ağaçları,
Seninle bütün olmuş İstanbul yamaçları,
Bu şehir seni bana unutturmuyor.

Kokunu getiriyor esen yelleri,
Nasıl yenerim acıları, kederleri?
Terketmeden olmaz ancak bu şehri,
bu şehir seni bana unutturmuyor.