Unutturma ne olur Şiiri - İlhami İnceöz

Bir nişan kalsın, senden ötesine
Seni bana, unutturma ne olur!
Sancağını dik, kalbim ortasına
Seni bana, unutturma ne olur!

Saatler umman, nehr akar saniye…
Dalma iş güce, yetiş mesaiye…
Bir selam olsun ver, hüzne hediye
Seni bana, unutturma ne olur!

Akşam ezanıyla, kon sessizliğe
Anlat dur, balkon balkon sessizliğe…
Gönül koymam, kızmam bu densizliğe,
Seni bana, unutturma ne olur!

Sesinden ne aksa, ben satır’larım…
Kahkahanı düşler, hoş hatırlarım…
Dem dem es gel, sen koksun rüzgârlarım,
Seni bana, unutturma ne olur!

Elin değdi yâr, gayrı namusu ben…
Huzuru, gamı, derdi, korkusu ben…
Gün aydınlığı, gece uykusu ben…
Seni bana, unutturma ne olur!

Aklıma sız, her Leyla’da, Ayşe’de,
Karşımda dur hep, Hülya’da, Neşe’de…
Yüreğe bat, çektiğim her şişede,
Seni bana, unutturma ne olur!

Bezdir canımdan, var, kül et, sen beni…
El değmesen solar, gül et sen beni…
Her taş altından çık, del’ et sen beni…
Seni bana, unutturma ne olur!

Gönle vasıl ol, Hak’tan izin ister,
Sabrı yok, gâh elin, gâh dizin ister…
Hayalin solmasın hiç, yüzün göster
Seni bana, unutturma ne olur!

Yürek titresin, korkunla inlesin,
Öv, söv, say, her dem kulağım çınlasın…
Gönlüm düşte, türkülerin dinlesin
Seni bana, unutturma ne olur!

Diken zincir, tut üstümde bakışın…
Sır olsun akla, susman, iç çekişin…
Günah yazdır bana, boyun büküşün
Seni bana, unutturma ne olur!

Benden geçsin yolun, sık düşsün işin,
Cemremdir, kışları söker gelişin…
Bahanem kal, ömre rahmet sevişin…
Seni bana, unutturma ne olur!

Kahır, naz söyle, gönlümü abad et,
Bahtım, ocağım yık, ömrü berbad et,
Kalp bilir, Leyla sevmek, Hâk ibadet
Seni bana, unutturma ne olur!

Ne belkisi var, belki ne ihtimal…
Belki asla günü gelmez bir visâl,
Yahut bir gün, destan kalır bu masal
Seni bana, unutturma ne olur!

Delidir, hani olur ya, seversen…
Yüz yıl bekler, sen tek bir gün beklersen…
Değiştirme, bende tüm mevsimler, sen…
Seni bana, unutturma ne olur!