Unutturma Bana Kendini Şiiri - Şairsel Şiir

Bu şehir
Evet senin olduğun şehir
Vedalara bir beden küçük geliyor
Aynalar kırılsa ne olur ki
Bıraktığın bir ben yok artık

Şimdi seni sana anlatsam ne çıkar
Anlarmısın bendeki seni
Gözlerini kısıp kaçırırmısın gözyaşlarını
Hangi kahrolasıca trene bindirip
Veda ettin hayallerimize
Unuturma bana kendini

Filmin başında birer yabancıydık
Sonra aynı şiirin misralarina döküldük
Bu şehrin ışıklı yollarında birlikte yürüdük
Bir darbe olur gibi hükümetler yıkıldı
Sabah şafak baskını gibi hayatımdan
Hayallerimiz den sessizce gittin
Unuturma bana kendini

Gittikce yabancilasiyor yüzün
Gülüşünü hatırlar gibiyim
Seni beni bizi anılarda saklıyorum
Unutmak istemiyorum
Ne olursun unutturma bana kendini

Beni soracak olursan
Yani hani birkez olsun düşündüysen
Hayır hiç iyi değilim
Alışamadım yokluğuna
Hergece sesi kısık şarkılar ile
Aklımın her hücrelerinde yaşayarak
İşte tamda böyle uyuya kaldın
Sana kıyıp uyandırmadım seni
Ve güneş doğarken
Günaydın demeyi hiç eksiltmedim
Ama bunlar yaşanırken yoktun işte sen
Biliyorum artık olmayacaksın
Ama ne olursun unuturma bana kendini
Unuturma bana kendini