Unutturamaz Şiiri - Nebahat Erkan

Bugün de, gün.
Suskunluğa, devrildi.
Sancılı benliğim,
Anlayamazsın!
Kederler büyütüyorum avuçlarımda
Kızıl kızıl yoluyorum saç diplerimi
İp’lerini çekiyorum mutluluğumun.

Kuşlarımı sen öldürdün,
Mavileri de ben vuruyorum,
Cıvıltılarını duyamazsın!

Gecenin saati duruyor,
Kol geziyor ölümün sessizliği,
Sensizliğim çöküyor üstüme üstlük,
Bir derin uykusuzluk,
Bin kâbus…

Zaman, gecenin üç’ü dür ağlayışımın
Çağlayışımın bitim vaktinde.
Mavi düşlerimden gölgen düşerken
Köz olan ben,
Duman duman saran yüreğim olur
Talan olan dileğimdir, melekler arasında
Dahası da, tanrım şahit!
Hadi git, git..!

Vardığın gün’lere güller serilsin,
Sevilen tan vakitleri,
Akşamlar benim nasılsa, geceler benim
Ellerim, tutamasa da!
Unutturamaz hiç bir şey asla, asla.
Seni…bana…beni…!

30 Aralık 2009