Suya düşen hayallerini,
Denizin bağrına kaptıran
Küçük bir kızçocuğu gibiyim…
Umutlarım, derin bir zamanın gövdesinde
Kopkoyu sulara gömüldüğünden beri…
Mavi gözlerinin kıyısında
Müebbet sürgündeyim…
“Öğret” diyorsun…lakin,
Kendi bilmediğimi
Sana nasıl öğreteyim…
Kayıt Tarihi : 14.3.2011 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)