Bazen üşürsün.
Ellerin değil,Ruhun donar.
Özlediğin biri vardır çok uzakta
Seni kollarına sarıp,
Saçlarını okşamasına muhtaç kaldığın.
O kişi Annedir.!
Baktığın her gözde,gördüğün her yüzde,
Onun sıcaklığını ve şefkatini ararsın.
Bulurmusun.?
Tabi ki Hayır.
Şimdi Sen öyle bir söz Söyle ki,
Donan Ruhum Kül Olsun.
Elbette Annem olamazsın ama,
Bu Soğukları Gel Unuttur Bana...
Kayıt Tarihi : 12.11.2012 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!