Ben...
Yanarken özlemlerinin ateşlerinde,
Kah çıra misali! kah volkan misali.
Kızıl eriyiklerde kavrulurken yüreğim,
Sen başka alemlere dalıpda, seni sevdiğimi;
Unuttun mu beni yoksa? ey vefasızlar vefasızı!
Ben...
Uçurumların eşiğinde sevdamın ağır yüküyle,
Zerre kadar umuda tutunmaya çalışırken düşmemek için!
Parmak uçlarımdaki gamsızlığın aşağı çekerken, beni.
Sen zevkinin doruklarında, halimi görmemezlikten gelip,
Unuttun mu beni yoksa? ey vefasızlar vefasızı!
Ben...
Ölümlerin en şiddetlisine direnirken senle yaşamaya,
Can vermenin acısını her an yaşarken yokluğunla!
Senden her bir hatırada, zorakide olsa soluklanıyorken.
Ab-ı hayatı yabancı kollarda kahpece yaşayıpda,
Unuttun mu beni yoksa? ey vefasızlar vefasızı!
Kayıt Tarihi : 15.2.2003 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!