Unuttun gitti.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Elest'te kulluğa ahdeden sendin,
Dünyada sözünü unuttun gitti;
Nefsin bir aynaydı sandınki bendin,
İnsanken özünü unuttun gitti..

Varlık putun olmuş, benliğin mâbet,
Dilde Müslümansın, âmelin âdet,
Gençlik bitmez gibi habire yâd et,
Ömrünün güzünü unuttun gitti..

Münevver görünen hele firâk tat,
Zevklerin acıya dönüşür kat kat,
Her tarafın ateş ne yazık heyhat,
Cehennem közünü unuttun gitti..

İsyâna bulandın etmedin şükür,
Ne irâden Hakk'ça ne vicdânın hür,
Kulağında kurşun, kalbinde mühür,
Hâkikat yüzünü unuttun gitti..

Zâhirde süslenmiş inancın, dinin,
Niyetin şeytâni, görüntün şirin,
Yaşantın özenti, imânda dilin,
Orta yol dözünü unuttun gitti..

İnsanı kurtaran Hakk’ın gemisi,
Oysa fark etmedin pâkı, necisi,
Zor olan yokuşu seçtin, nefisi,
Muhammed düzünü unuttun gitti..

Ey Adem insandan dost olur sandın,
Ömrünce yüzüne gülene kandın,
Allah'tan gayrîya güvenip yandın,
Oysa can gözünü unuttun gitti...