Unuttun Beni Şiiri - Metehan Doğan

Var ile yok arasındasın,
Kendinden bir parça var bende;
Peki ya gözlerin, ellerin...
Nerde, yaşanmışlıklar nerde?

Uzaktan öpüyorum seni.
Anlaşılmaz, seçilmez bir şey,
Yalnız bir öpüş değil gibi...
Neden, görmemezliğin neden?

Hissediyorum elbet seni.
En derin, en ücra, köşemde.
Sen orada bekliyor musun ki;
Seni kendinden çok seveni...

Unutmadım ki, düşlüyorum;
Seni, beni, bizi, her şeyi.
Beni unuttun sanıyorum,
Onla doldururken yerimi...