Üzgün çocukluğumun çılgın heyecanı
Bir sen düşler kimsesiz hayaller
Yalnızlığı yaşatır, şu yorgun ömür
Her akşam, her akşam
Yastığıma kafamı koyduğumda
Tek tek damlarken gözyaşlarımı
Yüreğimde damıtırken
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla