Sen ne zaman gitsen ardına düşmek geçer içimden,
Sen ne zaman gitsen bütün otobüsler içimden geçer,
Yüreğim kapanır yoluna senin her gidişinde,
Sen ne zaman zamansız gitsen,
İçim bir yalnızlıkla dolar,
Sen ne zaman gitsen sensizlik olu verir içim,
Hani senin zamansız gidişlerinin ardındayım,
Hani her gidişinde ardında bıraktığın gibi,
Öylece ser sefil kalışlarım,
Her gidişinde yalnızlığımı paylaştığım duvarlar,
Senin her gidişinde ağlamaklı,
Her gidişinde uyuyamadığım gibi yine uyuyamaz oluyorum,
Seni sensiz yaşamak öyle zor ki,
Anlatılması güç bir sevgimi taşıyoruz yüreğimizde
Neredesin?
Ayla güneş ne kadar yer değiştirdi bilmiyorum,
Öylece çekip gittin,
Şimdi yaralı gönlüm seni yine o rıhtımda beklemekte,
Sana son diyorum artık ne dayanacak gücüm kaldı ne sabır edecek,
Geleceksen gel arık son bulsun bu hasret.
16.01.06
Muhammet Faruk KocaKayıt Tarihi : 6.3.2006 12:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!