Nerede miyim? Bilmiyorum!
Belki bir tımarhanede denk düşeriz,
Benim yolum belli, çıkmaz sokağım,
Bu adaletsiz düzende ikimizde firariyiz.
Hayat mı? Yaşamıyorum!
Yüreğim yoğun bakımın monitöründe
Sen bakmam desende kapalı gişe.
Tutunamadık yaşama ikimizde…
Tutku mu? Zannetmiyorum!
Ben anamdan geçmişim oysa;
Dünyadan mı gidemiyorum.
Hayalimiz başkalarına emanet
İkimizde tutsak kalamıyoruz…
Yazar deli; kadın hasta.
Bu hikaye kalır arafta.
Nedenini sorma; yazamıyorum!
Kalem kırık, beden daracağında.
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 21:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!