Unuttum Gülmeyi Şiiri - Nurettin Akdeniz

Unuttum gülmeyi ağlar gezerim
Başıma karalar bağlarım artık
Yokluğun mahvetti ağıt dizerim
Hicran yarasını dağlarım artık

Mevsimler sel gibi taşarak akar
El alem meczup mu diyerek bakar?
Gizli sevdam artık ayyuka çıkar
Bilmem sırrı nasıl sağlarım artık

Merhamet vicdanı bitip kalmamış
Göçüp gidenlerden ibret almamış
Vefasızlık sana hiçte olmamış
Yalnızlığı kendim yeğlerim artık

Dermanı da senden beklemek değil
Derdime dertleri eklemek değil
Umudum tükendi yoklamak değil
İnsan sanıp yandım ağlarım artık

Solup giden ömrü atıp bıraktın
Kalbime şifaya fazla ıraktın
Sonbaharda sende kuru yapraktın
Gönlümü keyfimce eğlerim artık

Zamanımı boşa harcamışım yazık
Izdırablar çekip etmişim azık
Sanmışım sevdada buymuş tek tüzük
Karşında coşup da çağlarım artık

Tasasız ağrısız dertsiz başımla
Küçücük tencere azcık aşımla
Daha akmayacak o göz yaşımla
Ekmeğimi balla yağlarım artık